Moja klątwa

Patrzę w twe oczy, lecz nie widzę w nich duszy.
Dotykam twej ręki, ale nie czuję w niej życia.

Dlaczego to musi się tak kończyć?
Czemu to, co kocham najbardziej, znika?
Pytania są głuche - ich echo wraca do mnie.
Już nikt mi nie odpowie.

Wkrótce zniknie i echo, bo i je zacznę miłować.
Pozostanę ja i cisza, ale gdy i ją pokocham - przepadnie.

Będę uwielbiać samotność, więc i ona musi odejść.

I znów od nowa.
Błędne koło - moja klątwa...

Wróć do Czytelni